Mesimi 4 Bashketingjellorja C
In italiano la C non ha uno statuto fonologico univocamente definito, si è soliti infatti distinguere fra "C dolce" (corrispondente all'affricata postalveolare sorda [ʧ]) e "C dura" (corrispondente all'occlusiva velare sorda [k]) a seconda se precede le lettere vocali E e I, o A, O e U; e può variare sempre, a seconda del contesto, se è accompagnato dalle lettere h o i.
Inoltre la lettera C fa parte del digramma sc davanti a -i e -e, nella formazione della fricativa postalveolare sorda [ʃ]
Inoltre la lettera C fa parte del digramma sc davanti a -i e -e, nella formazione della fricativa postalveolare sorda [ʃ]
Dmth për ta fiksuar më lehtë, në italisht gërma K është e rrallë si gërmë dhe përdoret për fjalët e huaja
Për tingullin "Κ" përdoret gërma C e cila shqiptohet edhe Ç
Përpara gërmave A, O, U shqiptohet K (ka, ko, ku)
Për të patur tingujt (ke, ki) përdorim gërmën H midis gërmës C dhe zanoreve E dhe I, gërma H nuk shqiptohet.
C + A = CA (KA) C + O = CO (KO) C + U = CU (KU)
C + H + E = CHE (KE) C + H + I = CHI (KI)
cane kane =qen
coda koda =bisht
Nessun commento:
Posta un commento